Wanneer je begint met piano spelen zal je waarschijnlijk meteen de mooiste stukken willen spelen. Echter, voordat je stukken van Mozart of Debussy kunt spelen heb je een brede basis nodig. Enige kennis van toonladders en akkoorden komt dan goed van pas. Begrijpen hoe de muziek in elkaar zit zal je helpen bij het spelen ervan, omdat je dan begrijpt waarom een bepaalde noot na of tegelijk met een andere komt.
Deze basis heb je niet zo een, twee, drie. Het is daarom verstandig om niet alleen aandacht te besteden aan het spelen zelf, maar ook wat tijd in de theorie te steken.
Componisten
In eerste instantie zal je met pianoles veel kleine oefeningen doen. Als je nog geen ervaring hebt, zal je bij het begin moeten beginnen, en zijn loopjes als ‘Boer er ligt een kip in het water’ bijna onvermijdelijk. De meeste mensen krijgen zulke loopjes echter al snel in de vingers. Daarna is het tijd voor het ‘echte’ werk. Hoe mooi het ook klinkt, stukken van componisten als Liszt of Mozart zijn vaak nog te hoog gegrepen voor de beginnende pianist.
Gelukkig zijn er genoeg componisten die mooie stukken schrijven en hebben geschreven voor pianisten die nog niet zo lang bezig zijn. Een zo’n componist is Ludovico Einaudi. Zijn stukken zijn meestal niet erg lang, en er zit veel herhaling in met subtiele variaties. Hierdoor kun je wanneer je een klein deel in de vingers hebt, al snel het hele stuk spelen.
Simpele pianostukke
Veel bekende componisten hebben stukken geschreven die niet heel ingewikkeld zijn, en toch fantastisch klinken. Veel van het werk van Chopin is bijvoorbeeld niet erg lastig om te spelen. Wel is het bij simpelere stukken – zeker bij de Romantische stukken van Chopin – belangrijk om er veel gevoel in te leggen. Zo ook bij het stuk Moonlight Sonata van Beethoven, een prachtig stuk dat bijna iedereen wel eens gehoord heeft. Een andere klassieker onder beginnende pianisten is Comptine D’un Autre été, L’Après-midi van Yann Tiersen, uit de film Amélie. Zo zijn er nog veel meer haalbare stukken voor beginnelingen!
